Page 34 - ภาษาถิ่นและวรรณกรรมท้องถิ่นไทย
P. 34
12-24 ภาษาถิน่ และวรรณกรรมท้องถนิ่ ไทย
พอ่ แมม่ คี วามลำ� บากปานใดกต็ าม ไมเ่ คยคดิ ยอ่ ทอ้ อดทนทำ� ทกุ อยา่ งเพอื่ ใหล้ กู ไดศ้ กึ ษาหาความรู้
มอี าชพี มัน่ คง และเปน็ คนดขี องสงั คม ลกู จึงตอ้ งยำ� เกรง มีความเมตตาสงสารดูแลรับใชพ้ ยาบาล กตญั ญู
กตเวทตี อ่ ท่าน ไมด่ ูหมิ่นดแู คลน หมน่ั มาเย่ยี มเยียน ประพฤติตัวดมี ศี ีลธรรม เม่ือได้บวชเรยี นกใ็ ห้รกั ษา
ศีล เช่ือฟังค�ำสงั่ สอนของพ่อแม่ ครู อาจารย์ และตง้ั ใจปฏบิ ตั ิตาม ไม่โกรธแม้ดดุ า่ บา้ ง หมน่ั ท�ำบุญใหท้ าน
ท�ำอะไรใหย้ ึดแบบแผน ร้วู า่ อะไรควรไมค่ วร รทู้ ีต่ ำ่� ท่ีสูง มบี ทแลว้ ให้จ�ำ ผิดแล้วรจู้ ักแก้ไขกลับเนื้อกลบั ตัว
อยา่ เรยี นรเู้ รอ่ื งไมด่ ี เพราะจะทำ� ใหเ้ ดอื ดรอ้ น ใหม้ คี วามประหยดั ไมด่ ม่ื เหลา้ ไมเ่ ลน่ พนนั ใสใ่ จทำ� มาหากนิ
อยา่ ลืมตนและดูถกู ดแู คลนผอู้ น่ื อย่าทง้ิ ขนบธรรมเนียมประเพณีเกา่ แก่ดั้งเดิม มจี ิตใจสขุ มุ มนั่ คง คดิ ให้ดี
กอ่ นทำ� คบเพ่ือนทดี่ ี จะไมน่ ำ� ความเดอื ดรอ้ นมาสู่ตน มีความรกั ใครป่ รองดองกนั อยา่ ทะเลาะกันเรื่องแบ่ง
ทรพั ยส์ มบัติ รูจ้ ักแบง่ กันพนี่ อ้ งบา้ นใกลเ้ รอื นเคียง มีความเมตตาปรานี ถนอมน�้ำใจกนั ไว้ จะได้ชว่ ยเหลือ
กันในยามเดือดร้อน ใครจ�ำค�ำส่ังสอนของพ่อแม่แล้วน�ำไปปฏิบัติ ก็จะมีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ประสบผล
สำ� เรจ็ ในชวี ติ พบแตค่ วามสขุ เปน็ ทรี่ กั ใครช่ อบพอของบคุ คลทวั่ ไป เทวดาฟา้ ดนิ กจ็ ะปกปกั รกั ษาคมุ้ ครอง
หากใครไม่เช่ือฟังค�ำส่ังสอน และไม่น�ำไปปฏิบัติก็จะพบภัยพิบัติ เดือดร้อน มีความทุกข์ยาก จนพ่อแม่
เดือดร้อน เสื่อมเสียช่ือเสียงต่อเกียรติยศวงศ์ตระกูล ดังน้ันเมื่อท่านมีชีวิตอยู่ ต้องท�ำให้ท่านสบายกาย
สบายใจ และเลี้ยงดูท่านเป็นอย่างดี เมื่อท่านเสียชีวิตลงไป ไม่ใช่แต่น�ำอาหารเซ่นไหว้บูชาดวงวิญญาณ
และพากันร้องไห้เสียใจ แต่ต้องปฏิบัติตนเป็นคนดี รักษาศีลภาวนาและท�ำบุญให้ทาน เพ่ือช่วยส่งดวง
วิญญาณของท่านไปสู่สรวงสวรรค์
กิจกรรม 12.2.2
1. ลกั ษณะของวรรณกรรมลายลักษณ์ของกลมุ่ ชาติพนั ธุ์ในประเทศไทย
2. วรรณกรรมเรือ่ งท้าวแบ้ ของชาวพวน สะทอ้ นให้เหน็ ลักษณะของชาวพวนอย่างไร
3. หนงั สอื เด็กวัด (เลิจก์ปลา่ ยแพว่ ์) ของมอญ สะท้อนให้เห็นคา่ นยิ มของชาวมอญอยา่ งไร
แนวตอบกิจกรรม 12.2.2
1. วรรณกรรมลายลกั ษณส์ ว่ นใหญเ่ ปน็ เรอื่ งยาว มโี ครงเรอ่ื งซบั ซอ้ นและมตี วั ละครมากกวา่ นทิ าน
มุขปาฐะทั่วไป กลุม่ ท่นี บั ถือผี เชน่ ลาวโซง่ ผไู้ ท หรอื ไทด�ำ มกั เป็นเรอ่ื งเล่าเรอื่ งขวญั ประวัตกิ ารเดนิ ทาง
ของชาติพนั ธุ์ เรอ่ื งผบี รรพบรุ ุษ ส่วนกลมุ่ ท่นี บั ถือพระพุทธศาสนา เชน่ ไทลอื้ ไทขึน ไทใหญ่ มอญ มกั
เลา่ เรอื่ งนทิ านชาดกพน้ื บา้ น คอื นทิ านทก่ี ำ� หนดใหต้ วั ละครเอกเปน็ พระโพธสิ ตั ว์ ซง่ึ ภายหลงั จะกลบั มาเกดิ
เปน็ พระพุทธเจ้า รวมถงึ เรือ่ งวรรณกรรมค�ำสอนทางคตธิ รรมตา่ งๆ
2. ชาวไทยพวนเช่ือว่าตัวละครเอกในนิทานชาดก คือ พระโพธิสัตว์ จริยวัตรของพระโพธิสัตว์
หรือตัวละครเอกในนิทานชาดก คือ แบบอย่างคุณงามความดีท่ีชาวไทยพวนเชื่อถือและศรัทธา ดังเช่น
ตัวละครเอกในเรื่องท้าวแบ้ ซ่ึงมีโครงเร่ืองคล้ายนิทานสังข์ทอง ในนิทานเรื่องท้าวแบ้ ตอนที่ท้าวแบ้และ
นางทำ� มาชว่ ยเหลอื นางค�ำหยาดและเจ้าเมืองมิถิลา ผ้จู ารไดแ้ ทรกวาทะให้ผ้อู ่านย้�ำเตือนผฟู้ ังทุกคนใหต้ ้ัง
มั่นในการท�ำบุญสร้างกุศล ทอดกฐิน เพื่อสะสมผลบุญไว้ส�ำหรับชาติหน้า ในเร่ืองท้าวแบ้ เมื่อท้าวแบ้ได้
