Page 18 - ภาษาและทักษะเพื่อการสื่อสาร
P. 18
4-8 ภาษาและทกั ษะเพอ่ื การสอ่ื สาร
เร่ืองที่ 4.1.2
ความหลากหลายในการใช้ภาษา
ภาษาแตล่ ะภาษาในโลกมลี กั ษณะหลากหลายตา่ งๆ กนั และยงั มคี วามแตกตา่ งกนั ระหวา่ งบคุ คล
ผใู้ ชภ้ าษาแมว้ า่ จะใชภ้ าษาเดยี วกนั มหี ลกั ภาษาเดยี วกนั แตม่ ลี กั ษณะเฉพาะตวั ไมเ่ หมอื นกนั ความแตกตา่ ง
กนั ในเรอื่ งการใชภ้ าษาอาจอยใู่ นรปู ของการออกเสยี ง การใชค้ ำ� การเลอื กใชค้ ำ� บางคำ� การเลอื กใชป้ ระโยค
บางประโยค ความแตกตา่ งดงั กล่าวเกดิ จากสาเหตหุ ลายประการ เช่น สภาพภมู ศิ าสตร์ เพศ วัย ระดบั
การศึกษา อาชีพ ฐานะทางเศรษฐกิจและสงั คม ศาสนา วัฒนธรรม ทศั นคติ ประสบการณ์ รวมถึงบรบิ ท
แวดลอ้ มอน่ื ๆ จงึ ทำ� ใหเ้ กดิ การใชภ้ าษาทเี่ รยี กวา่ “ภาษายอ่ ย” ซง่ึ เปน็ ลกั ษณะของภาษาทใี่ ชใ้ นชวี ติ ประจำ� วนั
เชน่ ในภาษาไทยจะมภี าษายอ่ ยของผทู้ อี่ ยใู่ นภาคตา่ งๆ เชน่ ภาษาถน่ิ ภาคเหนอื ภาษาถนิ่ ภาคใต้ ภาษาถนิ่
ภาคกลาง ภาษาถ่ินภาคอสี าน เปน็ ตน้ และภาษาในแต่ละภาคยังมีความแตกตา่ งกนั ในเร่ืองการออกเสยี ง
หรือสำ� เนียงการพูด เช่น สำ� เนียงสพุ รรณในภาคกลาง ส�ำเนียงเชยี งใหม่ในภาคเหนือ เป็นตน้
ความหลากหลายในการใชภ้ าษาทกุ ภาษา ไมว่ า่ จะเปน็ ภาษามาตรฐาน หรอื ภาษาถนิ่ กต็ ามเกดิ ขนึ้
จากการใชภ้ าษาของคนในสงั คมหนง่ึ ซง่ึ ประกอบดว้ ยหลายๆ คนมารวมกนั แตย่ งั มกี ารใชภ้ าษาทแ่ี ตกตา่ ง
ระหวา่ งบคุ คลอกี ดว้ ย เพราะแตล่ ะคนจะมลี กั ษณะการใชภ้ าษาเฉพาะของตน ถงึ แมค้ นสองคนจะพดู ภาษา
เดยี วกนั แตว่ ธิ กี ารใชภ้ าษาจะตา่ งกนั เนอื่ งจากประสบการณท์ างภาษาของคนทงั้ สองแตกตา่ งกนั จงึ ท�ำให้
การใช้ภาษามีความหลากหลายในอีกรูปแบบหน่งึ
ความหลากหลายในการใช้ภาษานอกจากจะเกิดขึ้นจากผู้พูดภาษาแล้ว ยังเกิดจากส่ิงแวดล้อมที่
ชว่ ยสรา้ งรปู แบบการใชภ้ าษาและการเรยี นรภู้ าษาอกี ดว้ ย จะเหน็ ไดจ้ ากเสยี งหรอื ถอ้ ยคำ� ทพี่ ดู ออกมา การ
สรา้ งรปู แบบการใชภ้ าษาเฉพาะตนอาจเกดิ จากการเลยี นแบบหรอื ดดั แปลงมาจากผอู้ น่ื บา้ ง เชน่ เลยี นแบบ
มาจากละครโทรทศั น์ สำ� นวนในนวนยิ าย คำ� ในภาษาโฆษณา หรอื จากบคุ คลทเี่ ราชน่ื ชอบ แตไ่ มว่ า่ จะสรา้ ง
จากรูปแบบใดก็ตามก็แสดงให้เห็นประสบการณ์พื้นฐานของแต่ละบุคคล จึงท�ำให้คนในสังคมที่ใช้ภาษา
เดียวกนั มกี ารใช้ถ้อยค�ำ และมีวธิ ีการใชภ้ าษาทแี่ ตกต่างหลากหลายออกไปมากมาย
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้การใช้ภาษาในชีวิตประจ�ำวันจะมีความหลากหลายและมีลักษณะเฉพาะตน
แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาในการใช้ภาษาแต่อย่างใด เพราะผู้ใช้ภาษาแต่ละฝ่ายจะมีการตกลงยอมรับร่วมกัน
เพ่ือให้เข้าใจกันได้ เช่น ค�ำว่า “แซ่บ” ในภาษาอีสานแปลว่า “อร่อย” ในปัจจุบันนิยมใช้และเข้าใจ
ความหมายรว่ มกนั ไมว่ า่ จะคนภาคกลาง ภาคเหนอื หรอื ภาคใต้ ตา่ งเขา้ ใจความหมายตรงกนั วา่ หมายถงึ
อาหารรสชาติอรอ่ ย จดั จ้าน เปน็ ตน้
ลักษณะความหลากหลายของการใช้ภาษาไทยในชีวิตประจ�ำวัน
นอกจากความหลากหลายของภาษาย่อย และวิธีการใช้ภาษาท่ีแตกต่างกันของแต่ละบุคคลแล้ว
การใช้ภาษาไทยในชีวิตประจ�ำวันยังมีความแตกต่างหลากหลายในด้านต่างๆ ซ่ึง วรรณา บัวเกิด และ
ศรสี ดุ า จรยิ ากลุ (2533) ไดจ้ ำ� แนกลักษณะของความหลากหลายในการใชภ้ าษาไว้ดงั น้ี
