Page 55 - ลักษณะภาษาไทย
P. 55
การเปลีย่ นแปลงของภาษา 7-45
วรรณยุกต์ แต่ไม่ปรากฏเสียงพยัญชนะท้าย แต่คาว่า ขอบ ไม่มีรูปวรรณยุกต์ แต่มีเสียงพยัญชนะท้าย
ในท่ีน้พี ออนุโลมเข้าขา่ ยนยิ ามขา้ งตน้ ไดว้ า่ สานวนนม้ี ีความเหมอื นกันเกือบทกุ ประการ
4) เสียงของวรรณยุกต์ต่างกัน คือ สานวน 2 สานวนท่ีเหมือนกันเกือบทุกประการ แต่มี
ความต่างกันตรงที่เสียงวรรณยุกต์ของคาใดคาหนึ่งหรือสองคาเท่าน้ันในสานวน แม้เสียงวรรณยุกต์
ดังกล่าวจะต่างกัน และเป็นคนละคากัน แต่สานวนทั้ง 2 สานวนยังคงมีความหมายเหมือนกัน
ตวั อยา่ งเช่น
สานวนเดิม สานวนปัจจุบัน ความหมาย
1) บา้ นนอกขอกนา บ้านนอกคอกนา
“เรียกคนท่ีเป็นชาวไร่ชาวนาอยู่นอกกรุง
2) ฤกษ์พานาที ฤกษ์ผานาที หรือเมืองหลวงว่าคนบ้านนอกขอกนา
3) อา้ ขาผวาปกี อา้ ขาพวาปกี หรือบ้านนอก หรือบ้านนอกคอกนา
กว็ า่ ”
“ระยะเวลาทีเ่ ป็นฤกษ์”
“ห า เ ร่ื อ ง ม า เ ป็ น ภ า ร ะ ข อ ง ต น โ ด ย ไ ม่
จาเป็น เช่น เขามีฐานะยากจนอยู่แล้ว
ยังจะอ้าขา ผวาปีกไปขอเด็กมาเลี้ยง
เป็นลูกบุญธรรม อีก งานก็มากอยู่แล้ว
ทาไมจะต้องอ้าขา พวาปีกไปรับงานอื่น
มาอกี ”
จากตัวอย่างสานวนข้างต้นจะเห็นได้ว่า สานวนท่ี 1) ถึง 3) ปรากฏเสียงวรรณยุกต์ของสานวน
เดมิ และสานวนปัจจบุ นั ต่างกนั คาใดคาหนง่ึ กล่าวคอื 1) บ้านนอกขอกนา กับ บา้ นนอกคอกนา สังเกตได้
จากคาว่า ขอก (เสยี งเอก) กบั คอก (เสียงโท), 2) ฤกษ์พานาที กบั ฤกษ์ผานาที สงั เกตไดจ้ ากคาว่า พา
(เสียงสามัญ) กับ ผา (เสียงจัตวา) และ 3) อ้าขาผวาปีก กับ อ้าขาพวาปีก สังเกตได้จากคาว่า ผวา
(เสียงจัตวา) กับ พวา (เสยี งสามัญ)
1.2 สานวนที่มีการเปลี่ยนแปลงของคาเป็ นอีกคาหนึ่ง เป็นสานวน 2 สานวนท่ีมีลักษณะ
เหมือนกันเกือบทุกประการ แต่มีความแตกต่างกันตรงที่คาใดคาหนึ่งหรือสองคาในสานวน ท้ังน้ี คาใด
คาหนึ่งหรือสองคาท่ีต่างกันน้ันมีความหมายคล้ายกันและใกล้เคียงกันมาก แบ่งออกเป็น 2 ลักษณะ
ได้แก่ คาตา่ งกนั มีความหมายเหมือนกนั และคาตา่ งกนั มีความหมายคลา้ ยกนั ดังนี้
1) คาต่างกันมีความหมายเหมือนกัน คือ สานวน 2 สานวนที่เหมือนกันเกือบทุกประการ
แตม่ ีคาใดคาหนึง่ ในสานวนนั้นตา่ งกนั แตค่ าท่ีตา่ งกนั ดงั กล่าวจะมคี วามหมายเหมอื นกนั ตวั อย่างเชน่
