Page 23 - ลักษณะภาษาไทย
P. 23
คายืมภาษาบาลี-สนั สกฤต 9-13
4) ทฤฺ ษฺฎิ ทิฏฐฺ ิ “ความเห็น, หลักท่ีนักปราชญ์วางไว้”
5) ศฤงคฺ าร สงิ ฺคาร “ความใคร่, ความรกั ”
ภำษำสันสกฤต ใช้ ฤ ภำษำบำลี ใช้ เสียงอุ ควำมหมำย
1) ฤตุ อตุ ุ “หนา้ , คราว”
2) มฤษา มสุ า “กล่าวเทจ็ ”
3) ปฤจฺฉา ปุจฺฉา “การถาม, คาถาม”
4) วฤทธฺ ิ วุฑฒฺ ิ “ความเจรญิ , ความสมบูรณ์”
5) ปีตฺฤ ปิตุ “บดิ า”
- ภาษาสันสกฤตใช้สระ ไอ ภาษาบาลใี ช้สระ เอ ตัวอยา่ งเชน่
ภำษำสันสกฤต ภำษำบำลี ควำมหมำย
1) ไวร เวร “บาป, ความแคน้ ใจ”
2) ไมตรฺ ี เมตฺติ “ความเป็นเพอื่ นกนั , ความหวงั ดี,
ความรกั , ความเอน็ ดู”
3) ไศล เสล “ภเู ขา, หนิ , กอ้ นหนิ ”
4) ไอราวณ เอราวณ “ชา้ ง 33 เศยี รเปน็ พาหนะของพระอนิ ทร์”
5) ไภษชฺย เภสชฺช “ยาแกโ้ รค”
- ภาษาสันสกฤตใช้สระ เอา ภาษาบาลีใช้สระ โอ ตัวอย่างเช่น
ภำษำสันสกฤต ภำษำบำลี ควำมหมำย
1) เอารส โอรส “ลกู ชาย”
2) เกาศล โกสล “ฉลาด, ดงี าม”
3) เปาราณ โปราณ “เกา่ ”
4) เคาตม โคตม “ช่ือฤๅษีผู้มีสกุลแห่งอังคีรส, ช่ือสาวก
ผู้ใหญข่ องพระมหาวีระ (ในศาสนาเชน),
นามพระวงศ์ (นามสกลุ ) ของพระพทุ ธ-
เจา้ (เหมือน โคตมะ) ”
