Page 67 - ลักษณะภาษาไทย
P. 67
คายมื ภาษาบาลี-สันสกฤต 9-57
กจิ กรรม 9.3.2
ยกตวั อยา่ งการเปล่ยี นรปู ของภาษาบาลี-สันสกฤตมาขอ้ ละ 3 ตวั อย่าง
1. การเปลย่ี นรปู พยัญชนะ
2. การเปล่ยี นรูปสระ
แนวตอบกจิ กรรม 9.3.2
ตัวอยา่ งการเปล่ยี นรปู ของภาษาบาลี-สนั สกฤต มดี งั นี้
1. การเปลี่ยนรูปพยัญชนะ เช่น 1) ดุล (ตุล) 2) อุกกาบาต (อุกฺกาปาต) และ 3) พิพิธภัณฑ์
(วิวธิ ภณฑฺ )
2. การเปลี่ยนรูปสระ เช่น 1) ไปรษณีย์ (เปฺรษณีย) 2) ครรชิต (ครฺชิต) และ 3) บรรพชา
(ปพพฺ ชฺชา)
เร่ืองท่ี 9.3.3
กำรเปลยี่ นควำมหมำยของคำยมื ภำษำบำลี-สันสกฤต
การนาคาภาษาบาลี-สันสกฤตมาใช้ในภาษาไทยนอกจากใช้ตามความหมายเดิมของศัพท์แลว้
ยังปรากฏการเปล่ียนแปลงความหมายในลักษณะท่ีต่างกันไป ได้แก่ ความหมายกว้างออก ความหมาย
แคบเข้า และความหมายย้ายท่ี ดงั น้ี
1. ควำมหมำยกว้ำงออก
ความหมายกว้างออก คือ ความหมายเดิมของภาษาบาลี-สันสกฤตมีความหมายจากัดอยู่ใน
วงแคบ แต่เม่ือรับคายืมภาษาบาลี-สันสกฤตมาใช้ในภาษาไทยทาให้สามารถใช้ความหมายได้มากกว่า
ความหมายเดมิ หรือใช้ได้กว้างกวา่ ความหมายเดิม ตัวอยา่ งเชน่